دلتـنــــــــگی . . .

چه دلتنگم ، چه دلتنگم ، چه دلتنگ

چه دنیایی ، پر از آشوب و نیرنگ

 

دلم پر درد گشته و پاره پاره
به سینه دارم آه و نیست چاره

 

چرا؟ جام محبت گشته خالی
به جایش مانده یک جنگ پوشالی

 

تمام فکر‌ها سرشار نفرت
گرفته جای آن ، ترس و وحشت

 

نگاهی پر ز حسرت بر گذشته
به چشم اشک و به دل غمها نشسته

 

چرا رفت آن صفای شادی ما
چرا گم شد صدای خنده ی ما

 

کجا رفت و چه شد آن زندگانی
چه بی رنگ گشته آن مهربانی

 

همه امیدها خشکید و پژ مرد
گل آن خنده‌ها بر روی لب مرد

 

به خود گویم که پایان گیرد این غم
شود شادی زیاد و غصه‌ها کم

"  نرگس میر صدرالدینی "

******************************************************************

زندگی درک همین اکنون است .

زندگی شوق رسیدن به همان فردایی است که نخواهد آمد .

تو نه در دیروزی

و نه در فردایی

ظرف امروز پر از بودن توست

شاید این خنده که امروز دریغش کردی آخرین فرصت همراهی با امید است...