مناجات...
من خــراباتی و مـسـتم به کــجا آیـم بـاز؟!
رو بسوی کّه روم ؟! با که بگردم دمــساز
شور و شادی بدلم مُـرد ... خدایا تو بگــو
با چه سازی که برقصم ...چه بخوانم آواز؟!
دسـت رو سـوی تو کردم زغـم ودرد ونیــاز
پـر و بالــم ، توشــکستی ! بـده بال پــرواز
رو مَــگیر از مـنو تــنها َمـگذارم درغـم
که تــوئی با دل افــسرده ء عـاشــق هــمراز
بارالـــهی! ز کـجا قـصه کنـم من آغــاز؟!
که دلــم پرشــده ُو قــصه درازاســت دراز
خانه ویران شده ُو قلب منم آواره
یـاربــآ ! خـانه ء دل را تـو دگـرباره بــساز!
دلـم ازدرد وغــم عــشق... به جـان آمـده بـاز
اشـک غــلطان بچکــید ازرُخـم ُو رفـت بـناز
بغُـض غــم بســته گلـویم ، شـده ام ُپر فــریاد
یاررفـــته ز برم! ... با کّـه بگــویم ایـن راز؟!
ســوی این خــسته... نگاهــی زمحـبت انـداز
که گـرفــتاری مـن نیست، بجزشــیب و فـراز
هـمه دم باتو مـناجات و دعـا، غـّرقه به اشـک
هــمه شــب با تو به سـجاده پُر مــهر نــماز
ایــزدا... دسـت مرا گـیرو رهـان ازغم ودرد
یاررا سـوی من آورد ،عــشق را جاوید سـاز!!!
سروده ی فرزانه شیدا
دوست و آشنای رفتنی شما