خودم . . .

بلند می شوم از زیر سایه های خودم

و راه می روم از روی دست و پای خودم



دوباره جای مرا سایه پر نخواهد کرد

که می نَهم گل خورشید را به جای خودم



گریـز می زنم این بار بر خلاف همه

از ابتدای خدا تا به انتهای خودم



و ریشه می زنم از آسمان به سمت زمین

و سبز می شوم این بار در فـضای خودم . . .

                            فهمیمه خیر خواه