حلاج سر دار که اغواشدنی نیست . . .

افتاده ی بر روی زمین ، پا شدنی نیست

قربانی ِ زخم ِ تو ، مُداوا شدنی نیست



درخلوت تن پیله تنیده است نگاهت

این پیله ی پوسیده ی من، وا شدنی نیست



هر لحظه چرا سر زده در خواب منی تو

حلاج سر دار که اغوا شدنی نیست



دلباخته ی عشق زمینی شده ام یا . . .

دیوست درونم که اهورا شدنی نیست



پیمانه ی خالی به پشیزی بفروشند

وقتی که شراب تو، مهیا شدنی نیست



آتش نزدی هستی من را به نگاهی . . .

ققنوس جفا دیده هویدا شدنی نیست



در قاف نشستی به تماشای تقّلا

سیمرغ تو در حجم تنم جا شدنی نیست



گرگی است درونم که دلم را یله کرده

آواره ی بیچاره زلیخا شدنی نیست



دیریست که از دست تو دیوانه ترینم . . .

مجنون به صحرا زده پیدا شدنی نیست



تا کوچه ی یلدا به تمنّای تو رفتم

مهتاب بدون تو تماشا شدنی نیست



در چاه مرا تاب جهیدن به سر آمد . . .

بیچاره پلنگی که سرو پا شدنی نیست



شاید تو بیایی، بزدایی غم دل را . . .

وقتی که شب یخ زده فردا شدنی نیست

سید مهدی نژاد هاشمی (م. شوریده)