شهادت مظلومانه امام مسموم، غریب الغربا , امام رضا (ع) تسلیت و تعزیت باد.

      

   جام دل در سوگ تو پرخون گشت

چشم چون نوشـَد تو را

عشق بر رفع عطش ، کوشد تو را

آدمی دانست در آخر رضای کیستی ؟!

یا که در مشهد فقط جوشد تو را

رنگ بفروشد تو را ؟!



خواندم از انسانی ات

قصّه ی دریائی و بارانی ات

ای امیر ِ بی نهایت ، هشتمین در ماورا !

مانده ام از آسمان گردانی ات

سیر ِ آبادانی ات



حُسن ِ ربّ العالمین

بر خداوند ِ خداوندان قرین

زاهدان را درب نور و عارفانی را حضور

اسوه ی مهر و محبّت بر زمین

پس تویی ای راز دین!



حیرتم افزون گشت

جام دل در سوگ تو پرخون گشت

کورها آندم ، تو را نشناختند و تاختند

زهر تهدید از خطا بیرون گشت

دیده ها جیحون گشت



باز می گریم به خود

بی سر و ناساز می گریم به خود

کاش اکنون چون تو یار ِ مهربانی داشتم

بشنو! با آواز می گریم به خود

باز می گریم به خود



ناله ها پَر می کشند

بر محبّت هایتان سر می کشند

ناگهان قربانی ِ طرز نگاهت می شوند

تا لبانم اشک را تر می کشند

عکس دلبر می کشند



واژه ها حیران ِ توست

سطرها زیبنده ی پیمان ِ توست

عشق بادا ناتمـام و عاشقی ها مستدام

این «زلال» ، آهوی سرگردان توست

جاری ِ چشمان توست


* * *
"  ابوالفضل  عظیمی بیلوردی( دادا )"



امام محمد تقی (ع):

بدان که از دید خداوند پنهان نیستی

پس  بنگر که  چگونه هستی !؟

_ یا امام رضا :
چون  بخود  نگریستم  جز بی حیائی و بی شرمی  در برابر ارباب خودم  ندیدم

امشب  دعایم  کن  تا  دیگر  با  گناهانم  دل  فرزندت " مهدی " را  نشکنم.