مترسک ناگزیر . . .

تا کی به پای حسرت باران بایستیم ؟

با چتر در میان بیابان بایستیم ؟



مثل مترسکی همه ناچار و ناگزیر

در زیر سایه های کلاغان بایستیم ؟



هر فرد میله ی قفس خالی ِ خود است

تا کی میان این همه زندان بایستیم ؟



ای رود سمت آمدنت را نشان بده

رخصت بده کنار درختان بایستیم



یک جمعه گفته ای که می آیی ، ولی بگو

باید کدام سمت خیابان بایستیم ؟!