رخ زیبای تو را باد به یادم آورد
و من
این خسته ی نو خواسته از تنهایی
همچو یک شاپرک عاشق نور
باد را دیدم
و به سویش که گشودم بال
نه به باد بلکه به یاد
یاد تو باز مرا کرد جدا
از رخ تو
من به یاد تو بسازم دو قفس
از برای دل خود با دل تو
این قفس بگشا که دگر طاقت من طاق شده
روی خود را بنما که دلم چاک شده
روی زیبای تو را باد به خاطر آورد
ومن
همچو یک عاشق نو خواسته از خاک زمین
رو به نور
رو به تو
رو به همه زیبایی
حرکت کردم و باز استادم
لیک ریشه ام در خاک است
وتو
آن بالا
به تمنای دلم
میخندی
وفقط میخندی
سید مهدی نژاد هاشمی(م.شوریده)
امشب بیا و حس مرا بی قفس بکش
از راه دور بوی تنم را نفس بکش
بر دشتهای بی کسی ام ، هر شقایقی
روییده بود ، چیده ، کمی خار و خس بکش
طعمی که بوسه ام به لبانت چشانده بود
مثل شراب یا عسل ، اصلا نه ، گس بکش
خیری از عشق با تو ندیدم بیا کمی
بگذر از این ریا و مرا پر هوس بکش
من تشنه ام که همشب تنهایی ات شوم . . .
ای دل بخواب و باز خیالی عبث بکش . . .
" مرضیه خدیر "
سوختن با تو به پروانه شدن می ارزد
عشق این بار به دیوانه شدن می ارزد
گرچه خاکسترم و همسفر باد ولی
جستجوی تو به بی خانه شدن می ارزد
تیشه بر ریشه ی قصری که در آن شیرین نیست
بیستون بی تو به ویرانه شدن می ارزد
یوسفم سینه ی من پیرهن پاره ی من
ننگ این قصه به افسانه شدن می ارزد
خاک خامم عطش آتش و می در دل من
بزن آتش که به پیمانه شدن می ارزد
شانه ام زیر غم عالم و آدم اما
یک نفس زیر سرت شانه شدن می ارزد
