بگذار
تا درغـــــربت کـــــــــــوچه ام
کنارخـــــــطهای سیاه دفتـــــــــرم
به احترام قــــــــلب شـکستــــــه ام
بــــمیــــــــــرم ...!
************************
شعـــــــــر من کوچـــــــه پیچاپیچی است ؛
کوچــــــــــه باغیست که تنهـــــا یک شب !
تــــــــو از این کوچـــه گذشتی مغــــــــرور ؛
سـالهـــــــــا میـگـــــــــــــــــــــذرد ...
سالهـــــا در گـــــذر کوچـه نــــــــــگاه دیـوار!
دیده بـــــس رهگـــــــــذران را خامــــــــوش ...
دیده بـــــــــس رهگــــــذران را پــرشـــــــور ...
لیک ای رهگــــــــذر یک شبه ی " کـوچـه تـنـهـــایـــی " من
جـــــای پای تـــــو در این کوچــــــــــــه بجا مانده است...!
************************
چندیست ز یـــــــــــاران قدیمــــــــــــی خبری نیست
از آن همه خوبــــــــــی و محبت اثـــــــــــــری نیست
چشــــــــــمم به در و گـــــــــــــوش و دلــــم تنــــــگ
در "کوچــــــــــــه ی تنهایی " من رهگـــــــذری نیست ... !
**********************
در کودکـــــــــــــی خوانــده بودیــــــــم ” آن مــــــــــــرد دربـــــــــاران آمــــــــــد”؛
غافــــــــــــــل ازاینــــــــــــکه تـا آن مــــــــــــــــــرد نیایـــد، بـــــــاران نمـــــی بارد ...!
