Unknown

اگر ذره بین نگاه قوی باشد

در تمام صفحه های ورق خورده ی زندگی

اثر انگشت خدا دیده می شود...

چه بچه گانه است که فکر می کنم

همه اش را به تنهایی ، رنگ کرده ام . . .

** زیـنـب(س) بـه نـاله گـویـد کـشـتـند مــادرم را** ایـن یک ز ضـرب سـیـلی آن یک ز تـازیانه **

ای روح آفتاب چرا پا نمی شوی
بانوی بو تراب چرا پا نمی شوی پهلوی منهم از خبر رفتنت شکست
رکنم شده خراب چرا پا نمی شوی با قطره قطره اشک سلامت نموده ام
زهرا بده جواب چرا پا نمی شوی خورشید لطمه دیده حیدر بلند شو
بر جمع ما بتاب چرا پا نمی شوی رفتی و روی صورت خود را کشیده ای
ای مادر حجاب چرا پا نمی شوی بی تو تمام ثانیه ها دق نموده اند
رفته زمان بر آب چرا پا نمی شوی روی کبود تو به نگاهم اشاره کرد
مردم از این خطاب چرا نمی شوی می میرد از تنفس دلگیر کوچه ها
ای غنچه های ناب چرا پا نمی شوی

"رحمان نوازنی"

هلالی جغتایی ...

ترک یاری کردی و من همچنان یارم ترا

دشمن جانی و از جان دوست تر دارم ترا


گر به صد خار جفا آزرده سازی خاطرم

خاطر نازک به برگ گل نیازارم ترا


قصد جان کردی که یعنی دست کوته کن ز من

جان به کف بگذارم و از دست نگذارم ترا


گر برون آرند جانم را ز خلوتگاه دل

نیست ممکن جان من کز دل برون آرم ترا


یک دو روزی صبر کن ای جان بر لب آمده

زآنکه خواهم در حضور دوست بسپارم ترا


اینچنین کز صوت مطرب بزم عیشت پر صداست

مشکل آگاهی رسد از ناله ی زارم ترا


گفته ای خواهم "هلالی" را به کام دشمنان

این سزای من که با خود دوست تر دارم ترا

من ...

"من"

مرا که میشناسی؟!

خودمم...

کسی شبیه هیچکس!

کمی که لابه لای نوشته هایم بگردی پیدایم میکنی...

شبیه شعرهایم هستم،
    
شاد،     گاهی غمگین،        مهربان،
    
 صبور،     کمی هم بهانه گیر

اگر نوشته هایم را بیابی منم همان حوالی ام...

شبیه باران پاییزی؛

از فاصله ها دور

و به عشق نزدیک...!

یا صاحب الزمان اگر حجاب ظهورت حضور تار من است خدا کند که بمیرم ...

شاید او آمده و بار دگر برگشته  وای بر حال من و تو که اگر برگشته
نصف یک روز در این شهر اقامت کرده  سر شب آمده و وقت سحر برگشته

زانوی غم به بغل داشته در ندبه خویش گریه کرده است و با دیده تر برگشته
چقدر  خون دل از دست من و تو خورده است با دو پیمانه از این خون جگر برگشته

از چه معلوم که این وقت که ما منتظریم چقدر آمده اینجا چقدر برگشته
شاید این مرد به کرات سفر کرده و باز طبق تشخیص خود او ز سفر برگشته

آه ای مرد جهان منتظر مقدم توست باز برگرد که امروز خطر برگشته

" نادر حسینی "

خدایا ! ببخشای مرا …
آنقدر که حسرت نداشته هایم را خوردم ، شاکر داشته هایم نبودم …
خداوندا
نادانی دیروز ، شادی امروزم را گرفت !
نادانی امروزم را بگیِر تا شادی فردایم را از دست ندهم …