شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت ... فراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت ...!

یک '' تو '' آزردی مرا ، یک جهان شادم نکرد ...!

ما هر دو یک دلیم ولی این وفاق نیست ... از احتیاج بگذر اگر اشتیاق نیست ...!

از دست دیگران به کناری گریختم از دست خویشتن به کجا میتوان گریخت؟...!

شبها زمان دلتنگیه ...

برای تمام غریبه هایی که زمانی آشناترین بودند...!

خدایا؟!

امشب آرامشی ازجنس سکوت برکه ها ...

باعطر بهشتت خواهانم ...!

دنیا همه شعر است به چشمم اما........ شعری که تکان داد مرا "چشم تو" بود...! ''فاضل نظری ''

😔منم آن شاخه ى پُر بار که ناگه شب عید ... به سرش بى خبر آوارِ تگرگ آمده بود...!😔

بسوز ای دل که تا خامی نیاید بوی دل از تو ... کجا دیدی که بی‌ آتش کسی را بوی عود آمد؟...!

آن یار طلب کن که تو را باشد و بس ... معشوقه ی صد هزار کس را چه کنی؟...!😔

خدا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!😭😭😭😭

دعا کردم که برگردد، شده با دیگری باشد دعاهایی به این تلخی همان بهتر نمی گیرد...!

نفیسه سادات موسوی برگرفته از وبلاگ'' کافه شعر''