سکوت...

دلا شبها نمی نالی به زاری                 سر راحت به بالین می گذاری
تو صاحب درد بودی ، ناله سر کن                     خبر از درد بی دردی نداری

بنال ای دل که رنجت شادمانیست

بمیر ای دل که مرگت زندگانیست

دلی خواهم که از او درد خیزد           بسوزد ، عشق ورزد ، اشک ریزد

مباد آن دم که چنگ نغمه سازت

ز دردی بر نیانگیزد نوایی  

مباد آن دم که عود تار و پودت            نسوزد در هوای آشنایی

بنال ای دل که رنجت شادمانیست

بمیر ای دل که مرگت زندگانیست 

دلی خواهم که از او درد خیزد                بسوزد ، عشق ورزد ، اشک ریزد