از راه دور بوی تنم را نفس بکش . . .
شنبه, ۲۵ دی ۱۳۸۹، ۰۷:۱۵ ق.ظ
امشب بیا و حس مرا بی قفس بکش
از راه دور بوی تنم را نفس بکش
بر دشتهای بی کسی ام ، هر شقایقی
روییده بود ، چیده ، کمی خار و خس بکش
طعمی که بوسه ام به لبانت چشانده بود
مثل شراب یا عسل ، اصلا نه ، گس بکش
خیری از عشق با تو ندیدم بیا کمی
بگذر از این ریا و مرا پر هوس بکش
من تشنه ام که همشب تنهایی ات شوم . . .
ای دل بخواب و باز خیالی عبث بکش . . .
" مرضیه خدیر "
۸۹/۱۰/۲۵
سلاممممممممممممممم
خسته نباشی
×××××××××××××××××××××
گفتمش: شیرین ترین آواز چیست؟
چشم غمگینش به رویم خیره ماند...
قطره قطره اشکش از مژگان چکید...
لرزه افتادش به گیسوی بلند...
زیر لب غمناک خواند...
ناله زنجیرها بر دست من...
گفتمش: آنگه که از هم بگسلند...
خنده تلخی بر لب آورد و گفت:
آرزویی دلکش است اما دریغ...
بخت شورم ره برین امید بست...
و آن طلایی زورق خورشید را...
صخره های ساحل مغرب شکست...
من به خود لرزیدن٬ از دردی که تلخ...
در دل من با دل او می گریست...
گفتمش بنگر در این دریای کور...
چشم هر اختر چراغ زورقیست...
سر به سوی آسمان برداشت گفت:
چشم هر اختر چراغ زورقیست...
لیکن این شب نیز دریاییست ژرف...
ای دریغا شیروان! کز نیمه راه...
می کشد افسون شب در خوابشان...
گفتمش: فانوس ماه می دهد از چشم بیداری نشان...
گفت: اما در شبی این گونه گنگ...
هیچ آوایی نمی آید به گوش...
گفتمش: اما دل من می تپد...
گوش کن! اینک صدای پای دوست...
گفت: ای افسوس در این دام مرگ...
باز صید تازه ای را می برند...
این صدای پای اوست...
گریه ای افتاد در من بی امان...
در میان اشک ها پرسیدمش:
خوش ترین لبخند چیست؟
شعله ای در چشم تاریکش شکفت...
جوشِ خون در گونه اش آتش فشاند...
گفت: لبخندی که عشق سربلند...
وقت مردن بر لب مردان نشاند...
من ز جا برخاستم بوسیدمش...
×××××××××××××××××××××××
یا علـــــــــــــــــــــــــــی
سلاممممممممم // عالی بود .. متشکرم