کسی یادم کند یا نه ؟
دوشنبه, ۵ ارديبهشت ۱۳۹۰، ۰۷:۲۲ ق.ظ
نمی دانم پس از مرگم ، کسی یادم کند یا نه ؟
بخواند دفتر شعرم ، مرا شادم کند یا نه ؟
منی که با امید لطف یزدان رفتم از دنیا
نمی دانم که او ، گوشی به فریادم کند یا نه ؟
هر آنکس را که در دنیا زخود رنجانده ام گاهی
نمی دانم ز بند خویش ، آزادم کند یا نه ؟
اگر با تیشه ی طعنه ، بشد ویران دلی از من
نمی دانم که آن ویرانه ، آبادم کند یا نه ؟
به ناحق گر که خوردم مالی از طفل یتیم ، اینک
نمی دانم که با بخشیدنم ، شادم کند یا نه ؟
اگر گردید نیلی صورتی از سیلی و مُشتم
نمی دانم گذشتش ، خانه آبادم کند یا نه ؟
اگر گاهی دل مادر ، ز خود رنجانده گرداندم
نمی دانم که شیرش را حلالم می کند یا نه ؟
ز فرمان پدر گاهی ، اگر پیچیده ام سر را
نمی دانم که با بخشش ، زلالم می کند یا نه ؟
اگر حقی به ناحق کرده ام ، در طول عمر خود
نمی دانم که صاحب حق ، خَلاصم می کند یا نه ؟
اگر گامی به راه کج نهادم ، پای درظلمت
نمی دانم که پا ، فکری به حالم می کند یا نه ؟
دروغم گر که فردی را ، گرفتار بلا گرداند
گذشتش آنک آسوده خیالم می کند یا نه ؟
دل « لیلی » گر رنجیده شد از دست این و آن
نمی دانم که دل ، دور از ملالم می کند یا نه ؟
" لیلا ادیب فر "
۹۰/۰۲/۰۵