Unknown

گرچه عمریست غریبانه فراموش تو ام

باز مشتاق تو و گرمی آغوش تو ام

باورم نیست که بیگانه شدی با من و من

همچو یک خاطره ی کهنه فراموش تو ام

شانه بر زلف سیاهت چو زنی یاد من آر

که چنان زلف تو آویخته بر دوش تو ام

نیستی تا که بگویم به تو ای مایه ی ناز

تشنه ی بوسه ای از آن دو لب نوش تو ام

حسرتی گر به دلم هست همان دیدن توست

من پرستوی خزان دیده و خاموش تو ام

 

"محمد نوعی"