روز مبعث بر تمامی مسلمانان مبارکباد . . .

پیشاپیش مبعث خاتم پیامبران،‌ رسول مهر ومودت آزادی وآزادگی را به مسلمانان

و تمامی  دوستان  تبریک وتهنیت عرض کرده وامیدوارم که همواره درسایه الطاف 

آن رسول همام پله های رشد وترقی را یکی پس از دیگری بپیمایید.

بعثت شکوفایی است ؛ از متن بیرون آمدن است ؛ از قضا به قدر کشیده شدن است ؛

از اصل به فرع تجلی کردن است‹‹ ما لحظه به لحظه در بعثت هستیم ››

"استاد علامه حسن زاده آملی"

آرزوهایت را رها کن . لیله الرغائب؛ شب بخشش های بی پایان

شبی که خودخواهی در امواج بلند خداگرایی محو می شود، دستهایت را به سوی آسمان بلند کن و آرزوهایت را یکجا رها کن. أین الرجبیون؟ لیله الرغائب آمد. بوستانی بزرگ از رجب المرجب. اِلهی اَتَرانی ما اَتَیتُکَ اِلاّ مِنْ حَیْثُ الْامال؛ خدایا! مرا ببین! تنها به خاطر آرزوها و امیدهایم به درگاه تو آمده ام. سپاس تو را سزاوار است که پروردگار آرزوهایی. تو تنها کسی هستی که آرزوهایم را بدون حقارت و خاری به درگاهت می برم و مو به مو شرح می دهم. چون تو به من آموختی که تنها از تو بخواهم و از غیر تو هیچ نخواهم. اکنون در این شب آرزوها، همه آرزوهایم را هر چقدر هم کوچک و حقیر باشد با تو می گویم؛ با تو که مرا به سخره نمی گیری به خاطر آرزوهای کودکانه ام. امشب دلم پر می کشد. از یادم نبر و مرا به آرزوهایم برسان تا ایمان و عشقم به تو روزافزون شود. لیله الرغائب آمد تا دل های مجذوب را از لابلای همه دلمشغولی ها و هیاهوی دنیا به میهمانی خدا ببرد. بیائید شب آرزوها را تا به صبح اجابتش بیدار بمانیم و برای هم دعا کنیم.اللهم عجل لولیک الفرج . . . **التماس دعا   **

تولدت مبارک همسرم . . .

تولدتولد           

تولدت مبارک عزیزم

 

بسم خالق اشک و لبخند

یک دامن اشک

آسمان

چقدر بلند است

و ستاره ها

چه با شکوه

و پرواز خیالم

چه تماشائی !

 

***

 

امشب

به هر ستاره

یک دامن اشک

خواهم بخشید

 

 



 

پی نوشت :
 
اگر عشق نبود !

چگونه عبور روزهای تلخ را تاب می آوردیم ،

به کدامین بهانه می گریستیم و می خندیدیم ؟

آری !

بی گمان پیش از این ها مرده بودیم ،

اگر عشق نبود !

" محمد جواد فاضلی  "

اللهم عجل لولیک الفرج . . .

بوی عطر یار دارد جمعه ها                 مژده دیدار دارد جمعه ها


جمعه در خورشید ما آئینه است                    وعدگاه عاشقان آدینه است


   جمعه ها دل یاد دلبر می کند                              نغمه یابن الحسن سر می کند

مامان عزیزم ; روزت مبارک باشه . . .

 خیلی دوست دارم مامان

زن . . .

زنی ازکوچه رد می شد هوای شانه اش ابری

بلور سنگی چشمش ، دل دیوانه اش ابری



زنی بیهوده می خندید برای روز بی فردا

بر ای چتر بی باران ، درون خانه اش ابری



دلش اندوه می بارید و بغضش تشنة فریاد

عطشناک کمی آتش ، ولی پروانه اش ابری



به یاد روزهای دور ، درخت کاج بی مصرف

کلاغ لال بی پیغام ، و ذهن لانه اش ابری



نگاه گنگ وبی مفهـوم و جیغ باد ویرانگر

قدم می زد جنونش را ، دل دیوانه اش ابری



شبیه تکه ای کاغذ میان شاخه های کاج

زنی درباد می رقصید. . . !

اقا سلام !!!

اقا سلام , سلام اقا   سلام اقای خوبی

خورشید من کی میرسی

جمعه شبی غروبی

بابا بزرگ میگه بیای

تویی که غرق نوری یه لحظه حس نمیکنم

حتی یه لحظه دوری

اقا سلام سلام اقا    سلام اقای خوبی

بابا براتون جمعه ها   یه نذره خوبی داره

همیشه فانوس میبر ه تو کوچه ها میزاره

اسم پر از مهر تو رو که میشنوه یه موقع

گوشه ی چشم های مامان همیشه اشک شوقه

.
.
یه عالمه پیرو جوون چشم به راهت نشستن

یه دنیا عاشق همشون منتظر تو هستن

چشم و چراغ ما بیا

حل کن تو مشکلا رو

خورشید من بیا بیا

روشن کنیم شبا رو

روشن کنیم شبا رو

اقا سلام سلام اقا سلام اقای خوبی

اقا سلام سلام اقا سلام اقای خوبی

اقا سلام سلام اقا سلام اقای خوبی

*  *  *

برای رسیدن به همه چیز باید چشمهایت را روی قلبت باز کنی بعد آرزوهایت را تا اوج توقع بالا بری.

خلوتگاه ِ متروک . . .

تو از شب دوری اما شب تو عمق چشمِ تو پیداست

دلم صد ساله که مرده ولی انگار هنوز اونجاست



کجای من هوس بود و کجای کار مشکل داشت

که سقف ِ چینی عشقت زمین خورد و ترک برداشت



یه روز احساس خیست رو نگاهم زیر بارون دید

حالا سوی نگاهم رو باید از سایه ها پرسید



تو هر جا باشی اون جا رو به فالِ نیک می گیرم

تو خلوتگاه متروکم با رؤیای تو درگیرم



دلم از بی پناهی ها تنم از غصه ها خم شد

غمم فریاد بود اما شکستم بی صدا در خود



عزیزِ بی حساب من چراغِ مرگِ خواب من

بیا و لا اقل امشب دلم رو بی صدا بشکن

"  بهمن کیاست "

می خواستم اما نشد . . .

گفتی که می خواهی پر پرواز تو باشم

در غربت و دلتنگی ات دمساز تو باشم



من را غزل بانوی شعرت خواندی ،اما وای

حتی نشد تک بیتی از آواز تو باشم



من را ببخش، بشکند دست غزل هایم!

می خواستم سرسبزی آغاز تو باشم



می خواستم،اما نشد در بی کسی هایت

همدرد تو ، هم شانه ات، همساز تو باشم




می خواستم،می خواستم اما نشد! افسوس . . .

شاید کسی نگْذاشت کوکِ ساز تو باشم



شاید اگر این قحطی واژه امان می داد

می شد که فصلی از دلِ پر راز تو باشم



لختی بخواب،لهجه ی شعرت چه بارانی ست . . .

گویی که قسمت بوده خوابآواز*تو باشم

*خوابآواز:لالایی

" وارش زمانی "