حاجت...

ای خدا ! درد دلم را با که گویم ؟!

بار دیگر بسته شد , درها برویم

بازهم سر کوفتن , بر درب بسته

بازهم راهی به پشت در نجویم

بازهم زاری و گریه , از ته دل ،

برهمان , ویرانه های آروزیم!

بازهم با اشک تلخ دیدگانم

چهره ی غمدیده را , باید بشویم ,

بازهم باید , به صحرای جدائی

یکّه وتنها ، ره دنیا بپـُویم ,

تیره گی های دلم ‌، پایان ندارد

در پی نوری خدایا ،

بی سبب در جستجویم

رنگ شادی را ندیدم ،

جز غمی بر دل ندارم

غم فقط چون یار جانی ,

میدود هر دم بسویم

ای خدا با سوز گریه ،

پشت درگاهت نشینم

تا که حاجـت را نگیرم ،

دست ازاین درگه نشویم
دست ازاین درگه نشویم!!!ـ

...

 

هیچ کس لیاقت اشکهای تو را ندارد و کسی که چنین ارزشی دارد باعث اشک ریختن تو   نمی شود.

دلم تنگ است...

دلم تنگ است این شبها یقین دارم که می دانی 

         صدای غربت من را ز احساسم تو می خوانی   

شدم از درد و تنهایی گلی پژمرده و غمگین  

ببار ای ابر پاییزی که دردم را تو می دانی  

میان دوزخ عشقت پریشان و گرفتارم 

 چرا ای مرکب عشقم چنین آهسته می رانی 

 تپش های دل خستم چه بی تاب و هراسانند 

 به من آخر بگو ای دل چرا امشب پریشانی 

 دلم دریای خون است و پر از امواج بی ساحل 

 درون سینه ام آری تو آن موج هراسانی 

 همواره قلب بیمارم به یاد تو شود روشن 

 چه فرقی می کنداما تو که این را نمی دانی 

 

باران ببار...

ســــــوختم

بـــــــــــــــاران بزن

 شـــــــاید تو خاموشم کنی

 ســــوزش این زخمهــــــــا را

شــاید امشــــــــــب کــــم کنـــــی

من سراپای وجودم آتـــــــــــش است

 پس بـــــــــزن بـــــــــــاران بـــــــــــزن

 شــــــــــــــــــاید تــــو خــــــاموشم کنــــــــــی

عمیق ترین درد در زندگی ...

                           

عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

بلکه نداشتن کسی است که الفبای دوست داشتن را برایت تکرار کند و تو از او رسم محبت بیاموزی

عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

بلکه گذاشتن سدی در برابر رودی است که از چشمانت جاری است

عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

بلکه پنهان کردن قلبی است که به اسفناک ترین حالت شکسته شده

عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

بلکه نداشتن شانه های محکمی است که بتوانی به آن ها تکیه کنی و از غم زندگی برایش اشک بریزی

عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

بلکه ناتمام ماندن قشنگترین داستان زندگی است که مجبوری آخرش را با جدائی به سرانجام رسانی

عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

بلکه نداشتن یک همراه واقعی است که در سخت ترین شرایط همدم تو باشد

عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

بلکه به دست فراموشی سپردن قشنگ ترین احساس زندگی است

عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،
بلکه یخ بستن وجود آدم ها و بستن چشمها است

دلتنگی ...

به آسمان شعری بنویسید و بگویید :

یک ستاره نمی خواهد بدرخشد

چه می شود ؟

یک ستاره کمتر !

به دریا شعری بنویسید و بگویید

یک رود نمی خواهد یه دریا بریزد

 رودی اگر به دریا نریزد چه می شود ؟ 

 آب از آب تکان نمی خورد !

من می خواهم دور خودم حلقه بزنم

 بچرخم و آب بر آتشم بزنم

به شعر بگویید

یک نفر میخواهد

امشب غزل غزل بمیرد و در سپیده دمان

گریه کند .

کجاست...

دست براین دل غمگین مگذار

کز شرار دل من میسوزد

و دگر آینه هم با افسوس

همره دیدهء من گریه کنان

دیده بر دیده ی من می دوزد

با دلــم هیــچ مـگو

که ز بغضــی ســوزان

شاخه ی صبـــرو تحمل د آن

بی امان میشکند در اندوه

و دلم, همچو غروبی غمناک

پشــت کوهـی تنـها

در پریشـــانی روح

دعا دست نیازی دارد

پس خدای منه سرگشته کجاســت

که ببیند , دلِ ویرانم را

دیده ی خسته و گریانم را

بغض پنهان شده در جانم را

از دلم هیچ مپرس

که هر آن شب به مناجاتی پاک

در پس شــعله ی شمعی آرام

تا سحرگاه خـــدا

دیده ای بیــدار است

و درین نیـم ره رفتـهء خـویـش

در سوال دل خود وامانده سـت

که خدای منه سرگشته کجاســت

که اگر از سر رحمت بر من

در شادی را بست

با دلم باز بگوید ز چه رو

همچنان درب محبت بر دل

قفل و زنجــیر شد ه ست

و کدامین روزی پاسخی خواهد داد

بر مناجات منه حیرانـی

که بسـی آزرده

که بسـی وامـانده

همچنان گریانم همچنان گریانــم

پس خدای منه سرگشته کجاسـت

که مرا دریابد ، که مرا دریابد

منکه در این شب تردید سیاه

بس باو محتا جــم

بس باو محتاجــم

زندگی باید کرد....

شاید ان روز که سهراب نوشت: تا شقایق هست زندگی باید کرد

خبر از دل پر درد گل یاس نداشت

باید اینطور نوشت :

هر گلی باشی چه شقایق چه پیچک چه یاس زندگی اجباری است.

زندگی در گرو خاطره هاست

خاطره در گرو فاصله هاست

فاصله تلخ ترین خاطره هاست

اللهم عجل لولیک الفرج...

 با همه لحن خوش آوایی ام
در بدر کوچـــه تنهاییم

ای دو سه تا کوچه ز ما دورتر
نغمـه تو از همه پـر شورتــر

کاش که این فاصله را کم کنی
محنت این قافله را کم کنی

 
کاش که همسایه ما می شدی
مایــه آسایه ما می شدی ...

هر که به دیدار تو نایل شود
یک شبه حلال مسایل شود

دوش مرا حال خوشی دست داد
سینه ما را عطشی دست داد

نام تو بردم لبم آتش گرفت
شعله به دامان سیاوش گرفت

نام تو آرامی جان من است
نامه تو خط امـان من است

ای نگهت خاستگه آفتاب
بر من ظلمت زده یک شب بتاب

پرده برانداز ز چشم ترم
تا بتوانم به رخت بنـــگرم
 ای نفست یار و مددکار ما کی و کجا وعده دیدار ما 
-----------------------------------
شاعر : زنده یاد آقاسی

اَللّهُمَّ

کُنْ لِوَلِیِّکَ

الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ

صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ

 فی هذِهِ السّاعَه وَفی کُلِّ ساعة

وَلِیّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَلیلاً

وَعَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ

 طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها

طَویلا............امین یا رب العالمین

خجالت میکشم....

من خجالت میکشم

تابیایم سمت پرواز ندا

من خجالت میکشم

تا بیایم سر به سودای خدا

من خجل هستم ازین شمع گناه

همه رفتند به سوی نور من ماندم درین سودای اه

حس پوچی میکنم

گوئیا عالم سفیدومنفقط ماندم سیاه

ارزوی مرگ را گفتست مولایم مکن

ورنه من روزی  هزاران بار

میکشم خودرا میان  نای چاه

من دلم تنگ شب رویایی است

من دلم تنگ است تنگ ان نمایان روی ماه

نیست دیگر نام زیبای غلامی سوی من

چون گرفته از گنه  رنگ غم این روی من

گریه دارم بس زیاد اما چرا

چشم من شرم نمایان کردن الماس ها

دست من گیر ای خدا

خسته ام من...خسته از ماوشما

خسته از رسم نوا

پس کجا هست همان منجی این دنیای ما؟؟؟

ای وای من

ترسم که اخر من نویسم:

((ماکه رفتیم خداوند نگهدار شما))